laatste dag Perhentian en reis naar Penang

Snik snik, onze laatste dag op "ons" fantastische eilandje, maar de hele dag relaxen gaat zelfs ons te ver, dus Andre regelt na het ontbijt een bootje voor ons tweeen en we vertrekken naar Turtle Beach, een klein baaitje op het eiland met een strandje erbij, helemaal voor ons alleen (dachten we, helaas waren er nog een paar mensen), maar aangezien Andre zich al 3 dagen niet meer had geschoren kregen we toch enorm een Robinson Crusoe gevoel daar. Andre dook meteen de zee in met snorkel, Carla zag een bavianenfamilie in de bomen van liaan naar liaan gaan, later kwam deze familie speciaal voor Andre nog even terug. Onder water was weer een verrassing, we hadden al zoveel soorten vis gezien, dit keer zagen we ook ontzettend veel flora, zoals anemonen en gigantische andere bloemen, als je dichtbij met je hand kwam sloten de bloemen en als je ze bijna aanraakte, bewoog de hele vloer en sloot de bloem zich helemaal, prachtige ervaring. We hadden alleen nog geen schildpad gezien....nadat onze eigen taxichauffeur ons weer had opgepikt namen we een ander stel mee, we wisten niet wat we zagen toen dat meisje aan boord kwam, helemaal maar dan ook helemaal onder de bulten en beten van waarschijnlijk een jellyfish, terwijl ze dus op dezelfde plek had gesnorkeld als wij, ongelofelijk! Het enige was zei nog wilde was snel naar het strand, zij durfde het water absoluut niet meer in.
De taxichauffeur vroeg of we schildpadden hadden gezien, toen we enigszins onze teleurgestelde gezichtjes zag zei hij: What! Seen no turtles, I will show you turtles! En met flink was gas gingen we naar een andere baai, waar we een schilpad zagen, maar die was snel weg, maar wat we daarna meemaakten....jump off the boat now, zei hij en ja hoor, een hele grote schildpad liep zachtjes over de bodem van de zee en het was formidabel om te zien, toen hij ook nog eens omhoog kwam en we een stukje naast hem konden zwemmen kon deze dag al niet meer stuk, hier kan geen aquarium tegenop en weer een prachtige ervaring rijker.
Weer terug naar onze eigen baai en onze ervaringen gedeeld met de andere Nederlanders aldaar, die ook weer het een en ander hadden gezien. Na weer een heerlijke lunch ging Andre weer fanatiek snorkelen en Carla was enigszins huiverig geworden. Toen Andre ongeschonden uit het water kwam, durfde Carla het ook weer aan en het blijft een wonderbaarlijke ervaring wat je daar allemaal onder water ziet.
Voor de avond had het fanatieke duikstel een taxi geregeld om naar Long Beach te gaan, waar het iedere avond feest is. Wij natuurlijk mee, de taxi regelen had nog wel wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk met 10 man op een klein bootje en keihard varend naar Long Beach. De muziek kwams ons tegemoet en ze hadden allemaal fakkels neergezet. Kleine lage tafeltjes op het strand en al liggend en zittend gechilled, gekletst, gedronken en gedanst. We hadden de boottoch nog niet betaald, om er zeker van te zijn dat ze ons weer oppikten en 's-nachts werden we gelukkig weer veilig teruggebracht.
De volgende dag weer vroeg uit de veren. Om 08.00 uur gingen we met de boot terug naar Kuala Besut, en laten we nou de enige passagiers zijn om dat tijdstip! De hele boot voor onszelf, wat een luxegevoel met met de opgaande zon geen verkeerd gezicht om langs alle eilandjes naar het vaste land te varen.
Aangekomen in Kuala Besut was een taxi naar Penang snel geregeld, beetje onderhandelen over de prijs en nog even nagebabbeld met een Duitse stel wat we die avond daarvoor hadden ontmoet en die hun werk hadden opgegeven om rond te trekken door verschillende landen. De taxirit was gezellig en ook weer mooie natuur gezien, ook kregen veel informatie van deze man over de mensen en het land Maleisie en het uur ernaar toe was zo voorbij. Met het vliegtuig naar Penang om 13.30 uur en na een uurtje vliegen landen we op Penang. Was wel even wennen, want het regende en eigenlijk is het met was tussenpozen niet meer droog geweest. Met de taxi naar Georgetown en gelukkig bij het 3e hotel hadden ze nog een kamer, wel apart, de douche hangt boven het toilet, dus als je doucht wordt alles nat, maar dat schijnt hier normaal te zijn voor een 3 sterren hotel (we wilden 1x het backpackersgevoel ervaren..).
Direct begonnen aan onze wandeling door Little India en Chinatown, maar er zijn hier niet veel toeristen, dus liepen we letterlijk tussen de locale bevolking. Het is een oud koloniaal stadje met vele gekleurde huisjes, maar ook veel lelijke huizen. 's-Avonds laat gegeten en nog een terrasje gepikt bij Mona Lisa. 's-Nacht werd het noodweer, hele harde regen en onweer, maar desondanks goed geslapen. Morgen zien we wel weer....